γίγαντες φούρνου με λουκάνικο και γκρέιπφρουτ: το στοίχημα

Καθότι δεν είμαι ο ορισμός της γευστικά ευσυγκίνητης, οι συγγενείς λέξεις ‘παράδοση’ και ‘παραδοσιακό’ δεν μού αρκούν (ούτε γενικά ούτε ειδικά στο φαγητό) και δεν με πείθουν πως καταδεικνύουν ή -πολύ περισσότερο- κατοχυρώνουν την ως προς την γεύση αξία ή την κατάταξη ενός φαγητού. Επειδή δηλαδή αποκαλούμε ένα έδεσμα παραδοσιακό, δεν συνεπάγεται πως η τότε φαεινή έμπνευση της δημιουργίας του θα συνεχίσει να εξιτάρει το βλεννογόνο της γλώσσας μας, λειτουργώντας εσαεί διαδραστικά. Η τωρινή μας όρεξη προφανώς και δεν λειτουργεί ιστορικά ή λαογραφικά ...