Χοιρινό μαγειρευτό με ξινόχοντρο

Κοκκινιστό, όπως αυτό που παρουσιάζω στη σημερινή συνταγή, φτιάχναμε στο σπίτι μας με σκέτο χόντρο, με στάρι δηλαδή. Μάλιστα πολλές φορές το κρεατικό δεν ήταν νωπό χοιρινό, αλλά διατηρημένο απομεινάρι από τα χοιροσφάγια, δηλαδή απάκι ή σύγλινα, όπως παρουσιάζεται στη σχετική ανάρτηση.

Την εκδοχή αυτού του πιάτου μου την είπε μια γιαγιά που πουλούσε ανάμεσα στα άλλα και ξινόχοντρο στη λαϊκή της περιοχής μου (παζάρι το λέμε εμείς…). «Πάρε μπρε μια ολιά ξινόχοντρο να τονε ψήσεις με το γουρουνάκι». Θα σας το έχω ξαναπεί υποθέτω ότι εμείς εδώ όλα τα «ψήνομε»! Ακόμη και τα βραστά εμείς λέμε ότι τα «ψήνουμε». Το ρήμα «ψήνω», ερμηνεύεται ως «μαγειρεύω» στη ντοπιολαλιά μας!

Για να μην τα πολυλογώ, κουβέντα στην κουβέντα, διαπίστωσα ότι δεν εννοούσε σούπα αλλά το μαγειρευτό φαγάκι που η μάνα μου φτιάχνει με σκέτο σπασμένο στάρι (χόντρο) ή ρύζι.